KO‘PLIK TUSHUNCHASINING ARAB VA O‘ZBEK TILLARIDAGI NAMOYON BO‘LISHI

Abstract

Mazkur maqola arab va o‘zbek tillarida ko‘plik ma’nosini ifodalovchi leksik va morfologik vositalar hamda usullarni chuqur tahlil qilishga bag‘ishlangan. Tilda ko‘plik ma’nosining ifodalanishi lingvistik tadqiqotlar uchun muhim ahamiyatga ega bo‘lib, har bir til bu ma’noni o‘ziga xos grammatik va leksik vositalar orqali ifodalaydi. Ushbu maqolada arab tilidagi jam’ va tasg‘ir kategoriyalari, ularning shakllanish qonuniyatlari, ko‘plikni ifodalovchi maxsus affikslar, so‘z birikmalaridagi grammatik kelishiklarning o‘rni va funksiyalari batafsil ko‘rib chiqiladi. Shu bilan birga, o‘zbek tilida ko‘plikni bildiruvchi grammatik qo‘shimchalar, so‘zlarning takrorlanishi, sintaktik konstruktsiyalar va leksik birliklar orqali ko‘plik ma’nosini ifodalash usullari tahlil etiladi. Maqolada arab va o‘zbek tillaridagi ko‘plikni ifodalashning umumiy va farqli jihatlari taqqosiy va qiyosiy tahlil asosida ko‘rib chiqiladi. Tadqiqotda milliy o‘ziga xosliklarning lingvistik ifodasi va ularning madaniy asoslari aniqlanadi. Shuningdek, maqolada ko‘plikni ifodalashning har ikkala tilda semantik jihatdan qanchalik keng yoki chegaralanganligini ochib berishga alohida e’tibor qaratiladi. Ushbu maqola natijalari arab va o‘zbek tillarining grammatika tizimidagi milliy va universal xususiyatlarni yoritishga, shuningdek, ushbu tillarni o‘rganayotganlar uchun nazariy va amaliy ahamiyatga ega bo‘lishi kutiladi.